Altijd fijn als er een snelle zwemmer in je team zit. Tijdens de Team Time Trial kan die mooi de helpende hand toesteken. Want die rand van het zwembad – zoals hier in Arnhem – kan ineens meters hoog lijken als je net met veel pijn en moeite het zwemtempo van je teamgenoot hebt gevolgd.

“Jij krijgt die lach niet van mij gezicht!” Al moet ze nog tien rondjes door Klazienaveen lopen, deze snelle loopster uit de 2eDivisie blijft lachen. Een aanrader, want lachen schijnt een positief effect te hebben op je prestatie.

Aanhaken, overnemen, afzakken of loslaten. Bij de Dubbele Super Sprint – hier in Klazienaveen – komt alles aan op tactiek. Stayeren is toegestaan en alles draait om snelheid. Dat geldt zeker ook voor de wissels, want de wedstrijd telt er maar liefst vijf.

Een bekertje water en een spons, ze kunnen ons de noodzakelijke verkoeling geven of net dat duwtje in de rug zijn tijdens een zwaar looponderdeel. Lang niet altijd zijn we in staat om onze waardering uit te spreken naar de vrijwilligers. Dus vanaf hier: BEDANKT!

Grijpgrage handjes. Ze zijn best een dilemma voor de vrijwilliger op de kant. Want wie help je het eerst uit het water als triatleten tegelijkertijd aan komen zwemmen? Ach, een korte adempauze als triatleet is soms ook niet erg.

Het zwemonderdeel brengt in veel opzichten uitdagingen met zich mee.  Sprintend het water in,  vechtend voor je plek, stoeiend om de boei en klimmend en klauterend de kade op. Ook in Stein en Almere (foto onder) hadden de atleten al flink wat adrenalinestoten achter de rug, voordat ze in T1 waren.

Over de afsluitende wedstrijd in Nijmegen is (terecht) al veel gesproken en geschreven. Veel is voor verbetering vatbaar en daar wordt aan gewerkt. Wat voor nu resteert zijn de fijne racebeelden rond de Waal van de series die wel doorgingen en laten we daar vooral van genieten.

Lekker in het wiel hangen of de kop overnemen? Het huidige tempo volgen en de benen sparen of het tempo nog wat opvoeren? Het zijn de dilemma’s die in een stayerwedstrijd de revue passeren.

Het zwemonderdeel in Nijmegen ging niet door, wegens een te lage waterstand. De snelste lopers uit de 1eDivisie profiteerden van een extra looponderdeel en vlogen over de kade van de Waal. Met een beetje verbeeldingskracht gaan ze dwars door de woestijn. 

Het applaus, de motiverende woorden van de speaker, de winegums en koekjes, de opluchting en de prestatie. En dat alles kunnen delen met je teamgenoten.  Het is goed vertoeven voorbij de finishlijn!