Als we Jorik van Egdom bellen, is hij net terug uit Abu Dhabi, waar hij het nieuwe seizoen in de World Triathlon Series is begonnen met een 23e plaats in de individuele wedstrijd. Het is zijn beste resultaat tot nu toe in een WTS-wedstrijd.

Een 23e plaats, dat is een mooie start van het pre-olympische seizoen…

“Het is geen slecht resultaat – zeker niet in dat deelnemersveld, het sterkste tot nu toe in de olympische cyclus – maar ik was er niet echt tevreden mee. Het zwemmen ging goed, ik kwam midden in het veld uit het water, terwijl ik er vorig jaar nog wel eens volledig afgezwommen werd. Op de fiets kon ik aansluiten bij de eerste groep, maar met het lopen heb ik het niet af kunnen maken zoals ik gehoopt had. Geen idee hoe het komt. Aan de vorm kan het in ieder geval niet liggen, want twee weken eerder eindigde ik nog als tweede op het NK veldlopen.”

Een dag later eindigde je, samen met Rachel Klamer, Marco van der Stel en Maya Kingma als negende in de gemengde teamestafette. Waren jullie blij met dat resultaat?

“Ook dat was niet slecht, maar toch ook niet het resultaat waar je voor komt. Twee jaar geleden hadden we op het WK in Hamburg, toen we als derde eindigden, een dag waarop alles meezat. Nu vielen de stukjes helaas niet precies in elkaar. We hebben allemaal super ons best gedaan, maar het moet in zo’n teamrelay allemaal een beetje meezitten. In Abu Dhabi liepen we de hele race achter de feiten aan en dan wordt de wedstrijd voor je gemaakt, in plaats van dat we hem zelf maken. We hadden zeker op meer gehoopt.”

Tot nu toe startte je iedere keer als laatste in de teamrelay. Gaat daar je voorkeur naar uit?

“We bekijken per wedstrijd hoe de teamopstelling er uit gaat zien. De opstelling en tactiek tijdens een teamrelay zijn ontzettend belangrijk, dat kan je wedstrijd maken of breken. Toevallig was ik tot nu toe iedere keer de slotatleet, maar in een teamestafette is iedereen belangrijk, ongeacht waar je start. Ik presteer normaal wel goed onder druk, dus die laatste positie in de opstelling werkt wel voor mij.”

2019 is een belangrijk jaar, hoe heb je je voorbereid op het nieuwe seizoen?

“Eigenlijk bijna hetzelfde als vorige winter. Vorig jaar heb ik wat dingen anders aangepakt en dat beviel zo goed, dat ik dit jaar hetzelfde heb gedaan. Ik had het gevoel dat ik meer moest trainen om een extra stap in mijn ontwikkeling te kunnen maken en de wedstrijden voelden vaak als een onderbreking. Dus heb ik samen met mijn coach Rob Barel en Jordi Meulenberg van het NTC besloten om een aaneengesloten trainingsblok van zes maanden te doen. Ik voelde me daarna veel beter, dus vandaar dat we dit jaar voor dezelfde aanpak hebben gekozen. Het is leuk om als 23e in een WTS-wedstrijd te eindigen, maar daar doe ik het niet voor. Ik wil voorin strijden, wedstrijden winnen. Daar haal ik mijn voldoening uit.”

Hoe zag dat trainingsblok er deze winter uit?

“Ik ben in december drie weken op trainingskamp geweest op Fuertaventura en in januari drie weken met TeamNL Triathlon in Windhoek, Namibië. Verder train ik graag in mijn eigen omgeving rond Veenendaal en ik zwem regelmatig onder leiding van Jordi in Sittard. Ik heb nooit overwogen om fulltime in Sittard te wonen en te trainen. Ik heb mijn familie, vriendin, vrienden en trainingsmaatjes hier in Veenendaal, zij bieden afleiding als er eens een training of wedstrijd niet goed gaat. Ik voel me gewoon goed in mijn vertrouwde omgeving. Voor mij geldt dan ook: een blije atleet is een snelle atleet.”

Er was echter sprake van dat jij en je ploegennoten van het iQ2-triathlonteam samen in een huis in Hillegom zouden gaan wonen…

“Dat klopt, maar dat is uiteindelijk niet doorgegaan. Nu is een aantal teamgenoten naar Veenendaal verhuisd, zodat we toch vaak samen kunnen trainen. Daar ben ik heel blij mee. Het team heeft echt een meerwaarde voor mij, samen kunnen we elkaar sterker maken.”

Je moet daarvoor in ieder geval een keer bij de eerste zes eindigden in een WTS-race. Hoe schat je je kansen in?

“Het is een strenge eis, maar NOC*NSF wil alleen investeren in atleten die kans maken op een top acht notering. Het is wat het is, dus daar ga ik keihard voor werken. Het is moeilijk in te schatten hoe mijn kansen zijn. Ik weet dat ik bij de betere lopers in het veld hoor, over het fietsen maak ik me ook geen zorgen, maar het zwemmen moet nog beter. Daar ligt ook mijn focus. Als ik een betere uitgangspositie heb na het zwemmen, kan ik mijn energie bewaren voor het lopen. Je kan de tank maar een keer leegtrekken en dat doe ik het liefst op het looponderdeel.”

Hoe ziet je seizoen er dit seizoen uit?

“De WTS-races in Bermuda, Yokohama, Leeds en Lausanne zijn rood omcirkeld en natuurlijk het WK mixed teamrelay in Hamburg. De teamrelay in Edmonton hebben we waarschijnlijk niet nodig qua punten, dan kiezen we ervoor om op hoogtestage te gaan voor het testevent in Tokio. We kunnen dan bekijken of die specifieke voorbereiding aanslaat of dat we een jaar later toch wat aanpassingen moeten doen. Het is ook nog niet zeker of ik individueel start op het EK in Weert, maar we doen daar wel mee aan de teamestafette. Het is superleuk om daar voor eigen publiek uit te komen. Australië, de Verenigde Staten en Nieuw-Zeeland ontbreken, dus dit is echt een kans om te laten zien wat we waard zijn.”