Tino (59) werkte jarenlang als machinist in de scheepvaart en op booreilanden. Het zware lichamelijke werk ging hem niet in de koude kleren zitten. Drie keer werd hij aan een hernia geopereerd. Zes jaar geleden dacht hij aan een vierde hernia. “Ik had ontzettend veel pijn in mijn benen. Een MRI scan wees echter uit dat het geen hernia was. Vele onderzoeken volgden, ik kwam zelfs even in een rolstoel terecht, kreeg bloedtransfusies, maar in mei 2016 werd uiteindelijk de oorzaak gevonden: een fistel in mijn ruggenwervel ter hoogte van mijn schouderbladen. De fistel is uiteindelijk verwijderd, maar mijn zenuwen hadden te lang klem gezeten waardoor er vanaf mijn middel een verlamming is ontstaan.”

Tino verbleef vijf maanden in revalidatiecentrum Heliomare in Wijk aan Zee. Inmiddels kan hij weer lopen, maar het gevoel in zijn onderbenen is niet meer helemaal teruggekomen. “Ik ben honderd procent afgekeurd, dus werken zit er niet meer in. Maar ik wilde wel graag gaan sporten. In het verleden heb ik gevoetbald, gebadmintond en gezwommen, maar toen ik eenmaal ging werken, had ik daar door mijn werk op zee weinig tijd meer voor.” In Heliomare, kwam De Vries in contact met Madeleine Stoop van Sport-Z, het aanspreekpunt voor aangepaste sporten voor Alkmaar en omgeving. “Zij kwam met de optie om te gaan zwemmen met de paratriatleten in Alkmaar. Triathlon? Nou dat lijkt me echt niks voor mij, was mijn eerste reactie. Als ik aan triathlon dacht, dacht ik aan bomen van kerels die na het zwemmen en fietsen ook nog eens 42 kilometer hardlopen. Daar zag ik mijzelf niet meteen tussen zwemmen.”

Toch ging hij een half jaar geleden een kijkje nemen in zwembad De Hoornse Vaart in Alkmaar. Inmiddels is hij helemaal enthousiast. “Ik zwem in een baan naast de paratriatleten en word begeleid door Ruud Kuipers van de NTB. De stappen die ik onder zijn begeleiding maak, zijn enorm. Van amper een baantje kunnen zwemmen een half jaar geleden, zwem ik nu twee kilometer achter elkaar.” Onder de begeleiding van Kuipers traint hij nu voor een aangepaste triathlon. “Zwemmen vind ik superleuk en ook het fietsen, waar je de meeste kracht uit je bovenbenen haalt, gaat me goed af. Het zou leuk zijn als ik in 2022 aan een triotriathlon mee kan doen of een aquabike, zwemmen en fietsen – want lopen is een probleem en ik vind de stap naar een rolstoel best groot.”

Het sporten heeft Tino al veel gebracht. Hij voelt zich beter, is sterker, zijn conditie is toegenomen en zijn gewicht afgenomen. “Ik heb een ongezond leven geleid”, vervolgt hij. “Ik dronk redelijk veel, had overgewicht en was naast mijn werk inactief. Als ik de trap op moest lopen, was ik buiten adem. Vanwege mijn suikerziekte, spoot ik insuline, maar doordat ik nu veel gezonder leef, kon ik daar mee stoppen. Ruud en de paratriatleten naast mij in het zwembad, motiveren me enorm. Ondanks mijn beperking, voel ik me zoveel beter. Dankzij hen heb ik de negatieve spiraal waarin ik zat, doorbroken.”