Op de lange afstand komt je ware karakter naar boven
Rik van Trigt maakte in 1985 kennis met de triathlonsport en deed in 1989 zijn eerste hele triathlon. Hij behaalde viermaal brons op het NK in Almere en zette in 1997 een punt achter zijn actieve carrière. Na zijn jaren als triatleet richtte hij zich op het trainen van de jongere garde. Sinds 2014 is hij bondscoach van de langeafstandsselectie en in het dagelijks leven is hij sportofficier bij de Koninklijke Landmacht. In deze column laat hij zijn licht schijnen over zijn passies: sporten, atleten begeleiden en de lange afstand.
Rik van Trigt over zijn passie voor de hele triathlon
Sinds 1981 stap ik (bijna) iedere ochtend met plezier uit bed om te gaan werken. Ik heb een ontzettend gaaf vak bij Defensie dat me door veel lastige momenten getrokken heeft en op de mooiste plekken heeft gebracht. Ik heb de meest fantastische opleidingen mogen volgen waardoor ik anderen kan helpen op fysiek en mentaal gebied. Sporten en atleten begeleiden, is het mooiste dat er is. In mijn jongere jaren trainde ik best veel en hard, met altijd goede trainers en met verstand. Dat heeft me gemaakt tot wie ik ben en daar ben ik trots op. Een leven lang trainer/coach zijn, is geweldig, vooral als je met gemotiveerde mensen bezig mag zijn. Zolang ik die passie blijf voelen, kan ik me geen mooier beroep bedenken. Het vuurtje is bij mij nog lang niet gedoofd.
De lange afstand is voor mij de allermooiste discipline die er is. De charme van ‘de hele’ is dat als je lichamelijk over de grens bent gegaan en je als het ware op je tandvlees loopt, het vooral een mentale prestatie wordt om te finishen. In mijn eigen carrière beet ik me, als mijn ‘motor’ niet meer lekker draaide, nog steviger vast in mijn doel om het maximale te behalen. Je ware karakter komt dan echt naar boven.
Als bondscoach van de lange afstand mag ik het proces rondom de selectie bewaken. In tien jaar tijd heb ik veel meegemaakt en is er een sterke verbondenheid gegroeid met de mensen waar ik mee samen werk. De band die ik opbouw met atleten, trainers, coaches, NTB-medewerkers en vele andere betrokkenen vind ik erg bijzonder. Ik heb ook altijd een geweldige band gehad met Adrie Berk, mijn collega-trainer en voormalig technisch directeur van de NTB. Nadat ik de functie overnam van Guido Vroemen formuleerden Adrie en ik een missie en visie voor de lange afstand. Momenteel ben ik samen met Paul Verkleij (echt een gouden vent), Fred Verlooij (geweldig hoe hij voor iedereen klaar staat) bezig met de missie en visie 2024-2028.
Tot de beginjaren negentig deden we international goed mee op de lange afstand, maar daarna werd het even minder. Tegenwoordig is dat anders met twee selecties waarin de atleten in de B-selectie dicht tegen de A-selectie aanzitten. De standaard is aantoonbaar omhooggegaan en dat komt mede door gelicentieerde coaches waardoor atleten nog gerichter en efficiënter trainen. Niet alleen afgelopen jaar, maar ook de voorgaande jaren zijn er grandioze prestaties behaald. Ik ben ontzettend trots op onze langeafstandsatleten. Het zijn zulke gedreven vrouwen en mannen die fysiek en mentaal tot heel veel in staat zijn. Ze halen nu nog het uiterste uit hun lichaam, maar als ze ouder worden dan hoop ik echt dat ze gaan onderzoeken of het trainersvak iets voor ze is!
Tot op zekere hoogte kunnen atleten zichzelf begeleiden. Ik ben slechts een onderdeel van het proces van de atleet om zich te verbeteren. Ik ervaar dat mijn rol als sparringpartner én degene die af en toe een arm over de schouder legt, zeer gewaardeerd wordt. Mijn directheid is niet altijd even subtiel, maar ik ben transparant en heb het beste voor met een atleet. Ik doe er alles aan om ze te helpen in hun ontwikkeling en in het maken van de juiste keuzes. Het liefste geef ik atleten alles wat ze nodig of recht op, denken te hebben, maar af en toe moet ik ze voor hun eigen bestwil ook een beetje afremmen.
Ik geniet niet alleen van atleten op het hoogste niveau. De breedtesport heeft onze sport ook gemaakt tot waar we nu staan. Ik geniet onwijs van iedereen die zijn of haar passie heeft gevonden in de triathlonsport. Op het podium staan van een hele is fenomenaal, maar ik vind het überhaupt al geweldig als een atleet finisht! De toewijding, het doorzettingsvermogen en de drang om jezelf uit te dagen is bewonderenswaardig. Petje af dus voor iedereen die, op welk niveau dan ook, toewerkt naar een triathlon.
Het inspireert mij ook enorm om met bevlogen jonge talenten te werken zoals we de afgelopen jaren hebben gedaan bij RTC Almere. De stad heeft een mooi verleden in de triathlonsport en ook in de toekomst willen we van betekenis zijn voor triatleten. Met deze gedachtegang is met name Paul Verkleij, met mij op de achtergrond, bezig om in 2024 een stichting op te zetten – we kunnen helaas de naam nog niet bekend maken – als vervanger van het RTC. De jeugd heeft immers de toekomst! Binnenkort hier meer over. Ik heb in ieder geval nog voldoende wensen en dromen om een steentje bij te dragen aan de ontwikkeling van atleten, trainers en coaches.
Ondertussen blijf ik persoonlijk bezig met een heel mooi ander doel: zelf een leven lang fit en gezond blijven. Dat doe ik door met plezier te zwemmen met oude triathlonmaten, te fietsen en regelmatig een heerlijk rondje te dribbelen.
Job Boers
Hoofdredacteur van Transition Magazine en verantwoordelijk voor de marketing en communicatie bij de Nederlandse Triathlon Bond.
Nog niet
ingeschreven?
De redactie van Transition houdt jou graag op de hoogte van nieuwe artikelen, tips van onze Makers en sneak previews van nieuwe edities van het online magazine.
Deel dit artikel