We gaan even terug in de tijd. Na het behalen van de Nederlandse titel crosstriathlon in 2018, besloot Staps de triathlonsport in 2019 op nummer een te zetten. Hij draaide zijn uren bij hightechbedrijf ASML in Veldhoven terug naar 28 uur en voerde zijn trainingsuren op naar gemiddeld 25 uur per week. “Ik wilde graag kijken wat er nog meer in zat, mezelf verbeteren, meer internationale wedstrijden doen. Maar nog voordat ik de vruchten kon plukken, belandden we in de coronacrisis.”

Samen met coach Rob Barel, hield Staps tijdens de lockdown de moraal hoog door maandelijks fiets- en looptestjes te doen. “Dat ging eigenlijk best goed en ik kon me goed blijven motiveren”, vervolgt Staps. “Daarnaast had ik het geluk dat ik in Boxtel in een proefopstelling van een Swimstream, een tegenstroom zwemmachine, vier keer per week kon blijven zwemmen. Zwemmen is mijn zwakste onderdeel, daar valt nog veel te verbeteren.”

Begin 2021 ging Europa weer een beetje open. Staps deed zonder langlaufervaring mee aan een World Cup wintertriathlon in Italië, eindigde in Spanje als tiende bij zijn eerste halve triathlon en vertrok in mei met zijn vriendin naar het Zwitserse Sankt Moritz voor een hoogtestage. “Eenmaal daar voelde Julia zich niet helemaal lekker en kort daarna kreeg ze een berichtje dat ze met iemand in contact was geweest die corona had. Inmiddels vertoonde ik ook verschijnselen en wees een test uit dat we beiden besmet waren. Ik ben drie dagen echt goed ziek geweest. Ik had geen last van mijn ademhaling, maar mijn hele lichaam deed zeer van de spierpijn en de koorts.”

Terwijl Van Velthoven na een paar dagen de trainingen alweer kon oppakken, bleef Staps vermoeid. “Terwijl ik twee weken daarvoor nog topfit was, kon ik nu niet eens twee minuten achter elkaar hardlopen. Ik sliep ook ontzettend veel, twaalf tot veertien uur ’s nachts en dan overdag vaak nog eens een uurtje of vier, vijf.”

Hij belandde bij de sportarts die constateerde dat de twintiger een longfunctie had vergelijkbaar met een vrouw tussen de 85 en 90 jaar oud. “Dat kwam wel even binnen”, vervolgt Staps die geleidelijk probeerde zijn conditie op te bouwen. “Maar dat viel niet mee. Als ik twintig minuten had hardgelopen, 1 minuutje joggen, 1 minuutje wandelen, lag ik vervolgens twee tot drie uur met hoofdpijn op bed.”

Nu weet Staps dat hij Long COVID heeft – langdurige klachten na een coronabesmetting. “Dat had niet alleen invloed op mijn sportbeoefening, maar ook mijn werk. Ik was zo uitgeput dat ik tijdens een meeting niet meer uit mijn woorden kon komen. Gelukkig stuurde mijn werkgever me twee maanden met ziekteverlof zodat ik tijd kreeg om te herstellen. Sinds half november ben ik weer volledig aan de slag, maar ik ben zeker nog niet de oude. Daarom zou ik sporters echt op het hart willen drukken niet te lichtzinnig met het virus om te gaan. Het kan echt heel grote gevolgen hebben.”

Staps gaat er vanuit dat hij weer helemaal de oude wordt en hoopt dat hij volgend jaar weer als vanouds aan wedstrijden mee kan doen. Hij heeft voorzichtig een planning gemaakt, maar concrete doelen heeft hij zich nog niet gesteld. “Ik wil eerst helemaal fit worden, dan kijk ik wel weer verder.”

Foto door: XTERRA Trentino