Lifestyle

Rachel Klamer

Leestijd: 2 min

Zij maken de sport, als topatleet, organisator of directeur. Wat is, wat was en wat komt? Zij schetsen met elkaar een beeld van het triathlonlandschap van nu en van morgen. Uitzoomen en inzoomen. Al die perspectieven met verandering als constante factor, zo lijkt het. De wereld is in beweging en de triathlonsport beweegt mee.

 

 



Minder reizen beter voor atleet en planeet

Een dik jaar geen wedstrijden. Dat valt niet mee voor een professionele sporter. Rachel Klamer is dan ook blij dat er weer internationaal geracet kan worden. “Op sommige momenten vond ik het wel fijn dat ik lekker veel uren kon maken, maar ik heb de wedstrijden wel gemist. Het is eentoniger als je altijd maar op dezelfde plek traint. Naast de competitie miste ik ook de sfeer tijdens de wedstrijden en het contact met andere atleten. En nu nog steeds wel, want terug naar normaal zijn we nog niet. Er zijn minder wedstrijden, minder publiek, je houdt meer afstand en sommige atleten waar ik het heel goed mee kon vinden, zijn gestopt.”

 

Tijdens de lockdown deed ze mee aan een aantal virtuele wedstrijden en de Arena Games in Rotterdam. “Die virtuele wedstrijden doe je gewoon thuis en dat voelde meer als een intensieve training dan dat ik daar een wedstrijdgevoel bij heb. Arena Games vond ik leuker en daar zie ik ook wel meer toekomst voor. Het voordeel is dat er niet een heel parkoers afgezet hoeft  te worden, je hebt maar één accommodatie nodig, en iedereen kan de wedstrijd goed volgen. Maar als ik eerlijk ben, als de keuze er is, zou ik altijd voor een traditionele wedstrijd kiezen. De afstand is langer en er zijn meer variabelen – de weersomstandigheden, de bochten – die het in mijn ogen spannender en ook aantrekkelijker maken.”

Foto door: Tommy Zaferes/triathlon.org

Al dat reizen en de verschillende tijdzones zijn ook niet goed voor de atleten en al helemaal niet voor de planeet waar we op leven.

Hoewel ze er naar uitkijkt om weer de hele wereld over te vliegen voor wedstrijden, hoopt Klamer dat er in de toekomst door World Triathlon en andere organisatoren met een andere blik naar de kalender wordt gekeken. “Ook al voor corona kwam er vanuit de triatleten de vraag of wedstrijden niet meer geclusterd konden worden. Niet alleen vanwege het coronavirus is het handiger als we niet met z’n allen constant van Europa, naar Azië, Amerika en weer terug vliegen; al dat reizen en de verschillende tijdzones zijn ook niet goed voor de atleten en al helemaal niet voor de planeet waar we op leven. Het zou mooi zijn als daar in de toekomst meer rekening mee gehouden gaat worden.”

 

In 2021 is Klamer’s focus compleet gericht op de Olympische Spelen in Tokio. Daar gaat ze voor een medaille. Verder kijken wil ze nog niet. “Ik weet eerlijk gezegd nog niet wat ik ga doen na Tokio. Ik weet nog niet hoe lang ik doorga of wat ik wil doen. Natuurlijk denk ik daar regelmatig over na, maar ik wil eerst kijken hoe dit seizoen gaat verlopen en wat er nog op mijn pad komt. Ik ben er nog niet over uit, dus veel kan ik er nog niet over zeggen.”



 

Dit artikel komt uit Transition Magazine #28.

Deel dit artikel


Marcia Jansen

Schrijft voor Transition over een breed scala aan onderwerpen, van gezondheid en training tot triathlon als lifestyle en interviews.

Nog niet
ingeschreven?

De redactie van Transition houdt jou graag op de hoogte van nieuwe artikelen, tips van onze Makers en sneak previews van nieuwe edities van het online magazine.