Kona / Nice calling; Morena Stevens
Het lijkt nog ver weg: het Wereldkampioenschap Ironman op Hawaï en in Frankrijk. Het kampioenschap – dat dit jaar voor het eerst op twee locaties plaatsvindt – zal voor de mannen plaatsvinden op 10 september in het Franse Nice. De vrouwen staan 14 oktober aan de start in Kona. Transition houdt je op de hoogte van de voorbereidingen op deze titelstrijd. Morena Stevens is er in Kona bij.
''Als ik aan de start sta dan wil ik het beste uit mezelf halen. Finishen is niet het doel, onder een bepaalde tijd lopen wel''
Kwalificatie
De 27-jarige Morena komt uit Schagen en groeide op in een turnhal waar beide ouders turnles gaven en haar broer ook op hoog niveau turnde. Ze haalde meer plezier uit dansen en na vele jaren gedanst te hebben, pakte ze tijdens een wereldreis hardlopen op. Bij terugkomst in Nederland voltooide ze meerdere marathons waaronder tweemaal de marathon van Amsterdam en eenmaal in Rotterdam. In 2019 leerde ze triathlon kennen. Fast forward; Ze debuteerde in juli op de Ironman Vitoria-Gasteiz in een tijd van 9:46:43, werd tweede in haar agegroup en ze kwam als derde AG-er totaal binnen. Haar Hawaii ticket was binnen.
”Dat was heel erg mooi! Als ik aan de start sta dan wil ik het beste uit mezelf halen. Finishen is niet het doel, onder een bepaalde tijd lopen wel. Natuurlijk had ik gezonde spanning maar het was ook een bijzondere ervaring om in zo’n sfeer en mooie omgeving te racen. Er stonden veel mensen aan de kant en ik kwam mijn ouders en broer tijdens het fietsen twee keer tegen en tijdens het lopen acht keer. Het gaf me elke keer weer nieuwe energie. Dat ik me kwalificeerde voor Kona voelde geweldig, zeker ook omdat ik nog niet zo lang actief ben ik de sport.’’
De Amsterdamse zwom in 1:03:05 waarmee ze de 22e tijd van alle vrouwen had. Ze behaalde een veertiende fietstijd (5:20:17) en ze liep haar marathon in 3:18:23, de vierde tijd van de dag. Het zijn mooie tijden voor een atlete die nog niet zo lang geleden is begonnen met de sport.
Metamorfose
In 2020 verhuisde ze naar Amsterdam waar ze direct lid werd van triathlonvereniging de Dolfijn en ze werd al snel gevraagd om deel te nemen aan de Teamcompetitie wedstrijden. Vanwege de pandemie deed ze maar aan één wedstrijd mee, het jaar erop finishte ze in verschillende Eredivisie en 1eDivisie wedstrijden met als hoogtepunt het NK sprint in Leiderdorp.
”Ik las over een kwart triathlon in Anna Paulowna en dacht ‘waarom ook niet’. Ik had geen fiets en gebruikte een oude racefiets met versnellingen op het frame van een kennis. Tijdens de eerste wedstrijd zwom ik zonder wetsuit en had geen triathlon schoenen. Het was van ondergeschikt belang want ik genoot van de manier waarop alle atleten met elkaar omgingen en ik wilde het vaker doen.’’
Dat haar triathloncarriere in een stroomversnelling raakte had ze zelf ook niet kunnen voorspellen. Ze heeft aanleg voor de sport en dat zorgt ervoor dat ze extra gemotiveerd is om het beste uit zichzelf te halen.
”Het gaat inderdaad vrij snel, vorig jaar leek het me een mooie uitdaging om een halve te doen in Klazienaveen, ik werd tweede overall bij de dames. Het mooie resultaat gaf me veel zelfvertrouwen en ik besefte toen dat de lange afstand mij beter ligt dan de korte. Daarom besloot ik niet veel later een hele als doel te stellen. Ik begon in de winter veel te fietsen al had ik voor de Ironman (IM) nog nooit 180km gefietst. Met veel uren op de Tacx had ik in ieder geval kilometers in de benen. Mijn zwemintensiteit ging ook omhoog van twee á drie naar vijf á zes trainingen per week. Ja, ik was erg gefocust en onwijs goed in balans. De rust en regelmaat dat een ‘trainingsregime’ met zich meebrengt beviel me goed. Natuurlijk was het zwaar en werd mijn doorzettingsvermogen keer op keer opnieuw op de proef gesteld. Het heeft me een sterker mens gemaakt, niet alleen fysiek, maar juist ook mentaal. Bij het stellen van doelen is het belangrijk om het concreet te maken. Het was ook geen onmogelijk doel en ik denk dat iedereen met discipline zich kan committeren aan een trainingsschema’’, geeft Morena aan waarbij ze verwijst naar een mooie spreuk van Antoine de Saint -Exupèry; ‘A goal without a plan, is just a wish.’
''Het heeft me een sterker mens gemaakt, niet alleen fysiek, maar juist ook mentaal''
Voorbereiding en doelstellingen Kona
Morena verzorgt hardlooptrainingen bij De Dolfijn, werkt vier dagen in de week op de HVA als docent bij de internationale opleiding fysiotherapie (ESP) én ze begeleidt vanuit Training Tweaks vijf atleten. Ze wordt gecoached door Wouter Dijkshoorn.
”Ik ben blij dat ze bij de HVA flexibel en meegaand zijn met mijn sportambities. Doordeweeks gaat mijn wekker meestal om 5.00 uur en ik lig om 22.00 uur op bed. Ik kan mijn werkdagen grotendeels zelf indelen waardoor ik vaak in de ochtend sport, soms tussen werkzaamheden door maar ook in de avond. De afstemming met Wouter is erg goed. Deze maand focus ik me meer op het fietsen aangezien ik daar momenteel de meeste winst nog uit kan halen. In september volgen trainingsblokken met lange koppeltrainingen. Bij alles wat ik doe, wil ik het maximale eruit halen en ik wil dan ook zo goed mogelijk aan de start staan in Kona’’, zegt de gemotiveerde atlete die haar ontspanning vindt tijdens het spelen op haar hard.
Ze beseft dat ze een schitterende prestatie heeft neergezet in Victoria. Vanwege de hitte op Hawaii vindt ze het lastig om een streeftijd te bepalen.
”Natuurlijk wil ik de best mogelijke tijd neerzetten, daar train ik ook voor. Het is ook belangrijk om te genieten van de race, ik besef me namelijk dat het erg bijzonder is om in Hawaii deel te nemen. Na de wedstrijd in Vitoria ben ik nog twee weken in Spanje en Frankijk gebleven om te ontspannen. In deze periode had ik geen vast trainingsschema en lag de intensiteit laag. De maand augustus heb ik ook nog vakantie maar dan train ik gewoon in Nederland. Het liefst was ik nog op trainingskamp gegaan, maar het racen in Hawaii is niet goedkoop, en grote financiële sponsoren heb ik helaas nog niet. Ja, ik heb echt liefde voor de sport en dat ziet mijn familie ook, ze steunen ze me altijd. Ik ben er dan ook onwijs dankbaar voor dat ze altijd voor me klaarstaan.’’
Morena staat op 19 augustus aan de start bij de DTS Ouderkerk op de standaard afstand. Vervolgens heeft ze met de halve van Almere en de Teamcompetitie wedstrijd in Roermond fijne wedstrijdprikkels richting Kona waar ze, zonder noemenswaardige blessures, reikhalzend naar uitkijkt.
”De trainingen gaan goed en ik ben zowel lichamelijk als mentaal in balans. Ik heb nog geen grote blessures gehad in mijn triathloncarrière. Ja, ik heb wat kleine pijntjes in de spieren bij mijn heup maar geen grote dingen. Met mijn fysiotherapie achtergrond ken ik mijn lichaam ook redelijk goed. Dat ik in balans ben is ook een fijn gevoel richting zo’n mooie wedstrijd. We zetten de komende periode nog de puntjes op de i en dan is het zover. Ik heb er onwijs veel zin in’’, sluit Morena af.
Job Boers
Hoofdredacteur van Transition Magazine en verantwoordelijk voor de marketing en communicatie bij de Nederlandse Triathlon Bond.
Nog niet
ingeschreven?
De redactie van Transition houdt jou graag op de hoogte van nieuwe artikelen, tips van onze Makers en sneak previews van nieuwe edities van het online magazine.
Deel dit artikel