Jorian is lid van NSTV Trion waar hij met zijn team afgelopen seizoen in de 4eDivisie uitkwam. Hij kwam het jaar ervoor bij de vereniging en merkte direct al de verschillen met andere sportverenigingen. “Triathlon is echt een leefstijl. Bij Trion zijn er atleten die naast hun fulltime baan er ‘een beetje naast sporten’. Dat blijkt dan ongeveer vijftien uur per week te zijn. Naast werk en een sociaal leven is dat best indrukwekkend”, lacht Jorian. “Zelf ben ik ben heel erg goed opgevangen door de verenigingsleden. Het is een leuke club, waardoor ik me direct welkom voelde in het triathlonwereldje.”

De oud-roeier is in het Slingeland ziekenhuis werkzaam als Arts Acute Zorg en sport al jaren fanatiek. Als wedstrijdroeier trainde hij zeven keer per week en daarna voltooide hij met de Ringvaart (100km) en de Elfstedentocht (265km) de langste roeiwedstrijden in Nederland. Hij liet de roeiwereld achter zich, ging meerdere keren op fietsvakantie en besloot om deel te nemen aan een triathlonwedstrijd.

“Ik kom denk ik het beste tot mijn recht bij hoog intensieve sporten, dus ondanks dat ik van langeafstandsroeitochten hou, past de sprinttriathlon momenteel het beste bij me. Dat voelt echt als een race en dat vind ik erg leuk. Ik ben in de anderhalf jaar dat ik aan triathlon doe al veel fitter geworden. Wel heb ik wat ingeleverd op mijn fietsconditie. Daarentegen ben ik sneller geworden met hardlopen en zwem ik veel beter dan voorheen. Ik kan me nog goed herinneringen hoe moeizaam de eerste wedstrijd ging.”

De eerste wedstrijd van Jorian was tijdens de DTS in Zandvoort waar hij in zijn agegroep 62^e werd. Een triathlonwedstrijd stond bij hem op de ‘bucketlist’, het ging hem om de sportieve uitdaging en de ervaring. Na de tienweekse beginnerscursus bij Trion begon hij iets te ambitieus en kwam erachter dat hij de borstcrawl moest combineren met de schoolslag om de 1,5km in het zeewater vol te houden.

“Het was heel bijzonder om naar mijn eerste wedstrijd toe te werken en ik was best zenuwachtig. Ik was onwetend, ik had geen wetsuit (die heb ik daar geleend) en ik wilde natuurlijk ook zo hard mogelijk gaan. De 1,5km zwemmen was pittig en ondanks mijn goede fietsconditie, viel dat onderdeel erg tegen. Ik liep vervolgens net boven de vijftig minuten op de 10km. Het was al met al best pittig.” In de coronaperiode is Jorian meer gaan zwemmen. “Maar ik wist dat het in de zee volkomen anders zou zijn met de golven die over je heen komen. De eerste wedstrijd heeft me zeker niet afgeschrikt. Het ging me vooral om het plezier. Daarnaast motiveerde het me om mezelf bij Trion verder te ontwikkelen.”

De sportieve Jorian is bloedfanatiek als het op sporten aankomt. Tijdens zijn studentenperiode kon hij slechts 25m zwemmen, maar juist omdat hij zichzelf een doel had gesteld deed hij mee aan de beginnerscursus van de Nijmeegse triathlonvereniging. Hij heeft het gevoel dat hij enorm is gegroeid de afgelopen jaren.

“De cursus was erg leuk, je leert veel over een sport die ik nog niet goed kende. Het zwemmen was volledig nieuw voor me. Toch lijken het zwemmen en roeien best op elkaar qua techniek. Bij beide bewegingen betekent meer energie geven niet per se dat je harder gaat. Je moet tijdens die inspanning nog steeds ontspannen door het water glijden. In het begin was het hard werken voor me, vooral de ademhaling is niet vanzelfsprekend. Met het tekort aan lucht had ik in het begin de meeste moeite. Na een half jaar kwam ik in de flow. Ik kreeg meer controle over wat ik deed. Het vergt tijd om aan zwemmen gewend te raken, maar ondertussen heb ik de smaak te pakken. Ik train tegenwoordig ongeveer zes keer per week en heb geleerd om mezelf niet te vergelijken met andere triatleten. Dan vind je namelijk altijd dat je meer moet doen.”

Bij het wedstrijdroeien had Jorian altijd te maken met prestatiedruk. In de triathlonsport is voor hem het moeten eraf. Hij zou het heel gaaf vinden om eens een halve Ironman te doen, maar hij wilt niet te hard van stapel lopen. “Een halve IM met een bergachtig parcours is een langetermijndoel. Ik zou ook graag de halve AlpsMan en de Alpe d’huzes-triathlon willen voltooien. Voor een triatleet train ik niet veel, dus ik moet ook realistisch blijven en ik geniet ook onwijs van de competitiewedstrijden. Genieten en lol hebben is uiteindelijk toch het belangrijkste.”