De in Duiven woonachtige Marcel combineert zijn sportleven met het geven van personal trainingen. Vanuit zijn studio Move the Limit in Arnhem heeft hij een groot aantal recreatieve sporters geholpen richting een gezonde leefstijl, maar ook richting de topsport. Hij spreekt ‘zijn’ vijftig atleten bijna dagelijks en hij helpt zowel mensen met overgewicht als de ultra fitte sporters. “Het is heel mooi om atleten te zien ontwikkelen. Het maakt voor mij niet uit wat het doel is van degene, het gaat mij erom dat ik ze kan helpen in hun doel. Het inspireert me als ik zie dat iemand plezier combineert met mooie progressie”, vertelt hij enthousiast.

Marcel is aan het CIOS afgestudeerd en kan zijn eigen fanatieke sportschema goed combineren met personal training. Met ruim vijftig gewonnen triathlons kan hij ook putten uit zijn eigen ervaring. En hij kan zich zijn eerste triathlon nog goed herinneren. “Haha, ja dat was in Arnhem. Het ging redelijk goed, maar je kan wel zeggen dat ik geliquideerd werd in het water. Alle begin is lastig.”

“Mede door mijn eigen sportieve carrière kan ik me goed inleven in sporters. Het gaat bij personal training niet alleen om de fysieke groei, maar ook dat je op mentaal vlak een ontwikkeling doormaakt. Ik help atleten graag met het maken van keuzes. Ieder mens is anders en dat maakt mijn werk interessant en uitdagend.”

Marcel ziet meer in slimmer trainen dan harder trainen. “Je kunt ook met minder trainingstijd effectief trainen, en ik verbaas me soms over de progressie. Met atleten kijk ik altijd naar welk trainingsschema het beste past in de fase van hun leven.”

Bij Move the Limit organiseert Marcel teamdagen, gaat hij met een grote groep atleten naar wedstrijden en werkt hij met starters toe naar een eerste triathlon. “Het is heel divers wat ik doe. Zo ga ik regelmatig met 25 atleten naar een Ironman, maar ik begeleid ook starters. Het is belangrijk om nieuwe atleten goed te begeleiden en ik vind dat leuk om te doen. Iemand die nieuw is in de sport moet soms nog leren wat een startnummerband is, waar je je schoenen en helm laat en hoe je met wedstrijdregels omgaat.”

Marcel haalt zijn inspiratie zowel uit zijn eigen sportcarrière als uit die van zijn klanten. Hij gebruikt humor in zijn manier van werken en richting atleten benadrukt hij altijd om een weg te vinden naar de beste versie van jezelf. “Daarvoor moet je mentaal ook sterk zijn. Je kan wel urenlang trainen, maar vergeet daarbij niet het brein. Uiteindelijk moeten atleten bij zichzelf blijven en geen robot worden. Vroeger was ik meer trainer, nu een coach. Geen studie kan op tegen alle ervaringen.”

Een beginnende atleet kun niet tot het gaatje pushen als hij daar lichamelijk en geestelijk niet aan toe is, vervolgt Marcel. “In mijn ‘jongere jaren’ verzamelde ik de juiste mensen om me heen, ging ik drie keer per week naar de KNVB-campus om te zwemmen en op trainingsstages verbleef ik op de kamer met mensen die ik leuk vond. Uiteindelijk creëer je met rust de juiste middelen om jezelf te ontwikkelen.”

Als Marcel gevraagd wordt hoe professioneel de materialen moeten zijn van een beginnend atleet, is hij duidelijk. “Niet! Je kunt ook beginnen met de fiets van je oom of door een wetsuit te lenen. Zeker als je nog niet weet of de sport bij je past, moet je niet te hoog van de toren blazen. Bij beginnende atleten vraag ik waar ze energie van krijgen en wat ze energie kost. Uiteindelijk heeft iedereen een andere achtergrond, weekritme en ambitie.”

Lol hebben en genieten is volgens Marcel het belangrijkste wat er is. “Het is de kunst om dat vol te houden, ook als je op een hoog niveau uitkomt. Iedere (top)sporter heeft te maken met (wedstrijd)spanning. Hoe stoer, groot, breed of ruw iemand ook lijkt te zijn, dat is slechts de buitenkant. Iedereen heeft te maken met zenuwen en als trainer is het belangrijk om atleten op de juiste manier te behandelen.”

Natuurlijk legt hij andere accenten bij profs, vervolgt Marcel. “Ik denk dat ik er goed door heen kan prikken hoe iemand zich voelt. Ik heb de overgang meegemaakt van de ‘oude’ naar de nieuwe generatie en ik denk dat atleten tegenwoordig meer willen investeren. Dat komt mede door social media. Of dat goed is? Dat is lastig te zeggen. Het is voor iedereen verschillend in hoeverre hij of zij zich te veel druk oplegt.”

Marcel zelf heeft tegenwoordig een andere trainingsbalans dan twintig jaar geleden. Mede door zijn werk heeft hij minder tijd om te trainen. “Een volle week trainen is niet meer mogelijk, daarom is het belangrijk om slimmer te trainen. Dat geldt voor veel atleten. En ja, meten is weten, dus in die zin zijn testmiddelen erg nuttig.”

Marcel kan zich geen leven voorstellen zonder de triathlonsport. Hij blijft ervan dromen om op het WK Ironman uit te komen, al nuanceert hij dat ook gelijk. Naast zijn leven als coach en sporter geniet hij namelijk ook van zijn gezin. “Uiteindelijk is het ‘maar’ een sport en het is belangrijk om dat te blijven beseffen. Lieve familie en fijne vrienden om je heen zijn belangrijk. Dat is de basis om jezelf te kunnen ontwikkelen bij hetgeen waar je plezier uit haalt. De tijd die ik met mijn vrouw Linda en dochter Nora mag doorbrengen zijn me nog dierbaarder dan alle prijzen die ik gewonnen heb”, aldus een dankbare Marcel.