Lees ook ‘Trainen zonder een concreet doel’ deel 1 met Louis Delahaije, Rachel Klamer en Jetze Plat, deel 2 met Els Visser en Evert Scheltinga, deel 3 met Jorik van Egdom en Margret IJdema en deel 4 met Derk de Korver en Sarissa de Vries.

Daan de Groot heeft dit jaar zijn zinnen gezet op de wereldtitel lange afstand duathlon in Zofingen. Die wedstrijd staat voorlopig nog gewoon op het programma, op 20 september. “Als alles doorgaat heb ik straks in het naseizoen vier wedstrijden in vijf weken. De Powerman in Embrun is verzet naar eind augustus en daarna volgt het WK Multisport in Almere. Een week na Almere is de Powerman in Zofingen en begin oktober is er dan nog het WK duathlon over de halve afstand. Het zou mooi zijn als ik die wedstrijden allemaal kan doen. Embrun combineer ik met een trainingskamp, het WK in Almere is een mooie opwarmer voor Zofingen en het WK in Denemarken is het toetje.”

Moeite om zich te motiveren voor de trainingen, heeft hij niet. “Ik vind trainen gewoon leuk, maar ik ben beter in wedstrijden”, lacht hij. “Dan kan ik uit een extra vaatje tappen. In de trainingen doe ik ook wel mijn best, maar het gaat gewoon niet zo hard. Het is dus ook moeilijk in te schatten hoe ik er voor sta. Ik mis die bevestiging. Wat ik ook heel jammer vind, is dat ik niet met mijn vaste loopgroep kon trainen. Naast dat dat gewoon ook gezelliger is, zijn looptempo’s zoveel zwaarder in je eentje. Ik heb echt mensen om me heen nodig.”

Ook Ann Schoot Uiterkamp heeft het WK Powerman in Zofingen – waar ze vorig jaar in haar debuut bij de elite als vierde eindigde – dit seizoen als hoofddoel. “Samen met het WK over de midden afstand in Denemarken dat nu verplaatst is naar oktober”, vertelt zij. “Ik hoop heel erg dat die wedstrijden doorgaan. Die twee evenementen zijn nu vrij dicht op elkaar, maar ik ga er gewoon voor.”

De duatlete van Hellas had het geluk dat ze dit seizoen in ieder geval al een keer in actie kwam. Half februari, net voordat de coronacrisis uitbrak in Europa, eindigde ze als derde in de Powerman Portugal. “Ik ben zo blij dat ik daar in ieder geval gestart ben. Het was een supergave wedstrijd op een heel mooi parcours. Over het resultaat was ik niet helemaal tevreden. Natuurlijk is een derde plaats niet slecht, maar ik denk dat het wel iets beter had gekund.”

Verveeld heeft ze zich niet de afgelopen weken waarin de sportwereld tot stilstond kwam. “Ik ben aan een nieuwe baan begonnen en heb meteen ook wat nieuwe projecten opgepakt die ik eigenlijk pas later had willen doen, maar waar ik nu ineens tijd voor had. Of eigenlijk tijd voor dacht te hebben. Een paar weken geleden realiseerde ik me dat het toch wel wat veel was allemaal en dat het ten koste ging van de sport.”

Nu ligt de focus weer op de duathlon. “Ik word begeleid door Armand van der Smissen en die probeert de schema’s met allerlei challenges voor mij leuk en uitdagend te houden. Zo heb ik laatst nog een 5 kilometer solorace gedaan, aangemoedigd door een vriendinnetje van mij op de fiets. Armand checkt ook vaak hoe het met me gaat. Hij heeft veel aandacht en dat helpt mij weer om gemotiveerd te blijven.”