Clubliefde, ontploffende WhatsApp-groepjes, hilarische filmpjes en heel veel (solo)kilometers: de Lente Estafette van Triathlon Soest – geheel coronaproof – was een schot in de roos, zegt bedenker Jan Stehouwer van Triathlon Soest. Stehouwer is trainer en namens de triathlonvereniging betrokken bij de organisatie van de (gecancelde) Pyramide Duathlon in Austerlitz. Hij merkte eind april dat clubleden elkaar begonnen te missen.

“In de beginperiode van de coronacrisis waren veel mensen vooral bezig om de boel privé op orde te krijgen: thuisonderwijs, werk, dat soort dingen. Er werd ook wel gesport, maar solo en ieder voor zich. Op een gegeven merk je dat leden het clubgevoel begonnen te missen. Toen hebben we de Lente Estafette bedacht. We hadden hem ook de Corona Estafette kunnen noemen, maar dat klinkt zo negatief, dus daar hebben we maar van af gezien.”

Tijdens het overdragen van het stokje maakten deelnemers een praatje of dronken een bakkie in de tuin van zijn of haar clubgenoot, uiteraard op gepaste afstand. “Het leidde tot bijzondere ontmoetingen”, weet Stehouwer. “De estafette was in eerste instantie vooral bedoeld om het clubgevoel levend te houden, maar er zat ook een wedstrijdelement aan vast. Dat zit toch een beetje in de genen van een triatleet.”

Het aantal kilometers per team werd bij elkaar opgeteld, min het aantal uren dat het stokje er over deed om bij de finish te komen. Hardlopen werd vermenigvuldigd met factor 3, het huis van Stehouwer was de finish. De regels? Haal geen roekeloze acties uit, denk aan die anderhalve meter, blijf thuis als je ziek bent, en houd je clubgenoten via onder meer Facebook en de club-app op de hoogte van de race.

“In het begin werden er nog redelijk normale afstanden afgelegd, maar het werd steeds gekker”, vertelt Stehouwer. “Iemand liep een hele marathon op een doordeweekse dag, een ander maakte een fietsrondje van 400 kilometer. Ook was er iemand die een stuk had gezwommen. Toen moesten we snel de spelregels aanpassen, want dat hadden we niet voorzien. Het was vooral prachtig om te zien dat iedereen zijn ziel en zaligheid er in gooide. Kortom, de Lente Estafette was een groot succes.”

Stehouwer is blij dat er weer met clubgenoten getraind kan worden, volgens de regels van het kabinet en het RIVM. Omdat er met minder mensen dan normaal gezwommen kan worden, is het de bedoeling dat een lid één keer per week in het water kan liggen. Ook wordt er weer getraind op de atletiekbaan.

Voor Stehouwer zelf is het in twee opzichten een raar seizoen. Hij zou meedoen aan Ironman Hamburg, op 21 juni. Vanwege de coronacrisis is deze race afgelast, maar Stehouwer was sowieso niet aan de start verschenen. De reden: een flinke knieblessure. “Ongelukje in de klimhal in december. Mijn knieschijf raakte uit de kom en toen is een pees afgescheurd. Mijn seizoen was dus sowieso al naar de knoppen. Ik kan nu gelukkig weer zwemmen en fietsen, alleen lopen gaat nog niet zo heel goed.”

Iemand zei gekscherend tegen Stehouwer dat 2020 een geschikt jaar is om een blessure te krijgen, maar hij had het liever anders gezien. “Het is vreselijk jammer dat Pyramide Duathlon niet door kon gaan. We hadden dit jaar ook een trail en een triathlon aan het evenement toegevoegd. We hebben het evenement vrij snel geannuleerd nadat Rutte met al die maatregelen kwam. Uitstellen naar dit najaar zou een optie kunnen zijn, maar dat doen we niet. Als iedereen dat doet, dan heb je ineens heel veel wedstrijden in hele korte tijd. Laat de geplande evenementen doorgaan, laten we die met zijn allen steunen. Dan is iedereen volgend jaar in mei weer welkom bij ons evenement.”

Ondanks een flinke blessure en de coronacrisis is Stehouwer geen type dat bij pakken neerzit, integendeel. “Heb je dat filmpje van Jetze Plat van TeamNL gezien? De kracht van Jetze Plat, zo heet het. Een sympathieke paratriatleet die echt leeft voor zijn vak. Een topsporter die ineens geen wedstrijden meer heeft.” (En nu tijdelijk uit de running is na een flinke valpartij met de crossmotor, red.).

Jetze kon vrij snel overgaan in de liefhebbersmodus, stelt Stehouwer. “Hij voelt zich nu even meer een liefhebber dan een topsporter. Ik vind het knap dat hij er zo mee kan omgaan. Terug naar de basis, terug naar het plezier van de sport. Hij heeft gelijk, denk ik dan. Een jongen met zo’n houding kan mij enorm inspireren. Mijn mantra voor 2020 is dan ook: wat kan wel? Als we daar met z’n allen naar blijven zoeken, dan is het goed. Denken in kansen, niet in beperkingen.

Lees ook: ‘#waarisTVR in tijden van corona?’ (Triathlon Vereniging Rijnmond), ‘Challenges houden het clubgevoel levend’ (Hellas Utrecht) en ‘De Dolfijn traint (ook) online’ (De Dolfijn, Amsterdam).