Eind maart 2020, kort na de eerste lockdown in Nederland, kon Johan Neevel niet meer langer wachten. Met de zwembaden dicht zocht hij zijn heil in de Wijthmenerplas. Ook na het zomerseizoen bleef hij daar zwemmen en hij hoopte het tot de Kerst vol te houden. “Het was mijn doel om aan het einde van het jaar tien kilometer in open water te zwemmen”, vertelt Neevel. “Ik heb het uiteindelijk ingekort naar vijf kilometer. Dat was meer dan voldoende, langer dan anderhalf uur had ik het niet volgehouden.”

Maar ook na 1 januari bleef Neevel – de binnenzwembaden waren inmiddels weer gesloten – buiten zwemmen. Al lag hij wel een weekje stil toen er geschaatst werd op de plas. “Zwemmen onder vier graden, is wel een dingetje hoor. De koudste watertemperatuur was 2.7 graden in de periode dat het zo hard vroor. Lange afstanden heb ik toen niet gezwommen, het was meer voor het idee. Ik heb toen zelfs nog mijn wenkbrauw opengehaald toen ik op een stuk ijs botste.”

Inmiddels zwemt Neevel, die recent vanwege aanhoudend blessureleed gestopt is met triathlon, nog maar een keer per week in open water. “Er is nu een buitenbad bij mij in de buurt open en daar ben ik heel blij om. Technisch gezien is in kouder water zwemmen een uitdaging, dus het was wel fijn om weer eens op techniek te kunnen trainen. Toch zwem ik nog steeds een keer per week in de Wijthmenerplas en dat blijf ik aankomende winter waarschijnlijk ook wel doen. Het was een heel gave ervaring, zwemmen in de kou en de mist. Het gaf me een mooi doel in deze rare periode.”

Sandra laste noodgedwongen een twee weken lange pauze in toen er een ijslaag op de plas in Zeumeren lag. “We dachten dat het nog kon, al was ik in de dagen ervoor al wel met mijn hoofd op een stuk ijs gebotst”, vertelt Sandra die daar alleen een blauwe plek aan overhield. “Ons zwemgroepje was op het gebruikelijke tijdstip bij de plas, maar toen stonden we dus in ons wetsuit op het ijs. Nadat het ijs was gesmolten, hebben we het weer opgepakt. Dat viel in het begin wel tegen, ik was zelfs een beetje angstig voor het koude water. Nog nooit had ik een brain freeze gehad maar nu wel. Het leek alsof ik met mijn gezicht in een bak met spijkers was gevallen. Die eerste keer zwom ik maar 1200 meter en dat was ook echt genoeg.”

Nu het buitenzwembad in Bennekom open is, zwemt ze nog maar een keer per week in Zeumeren. “Ik denk dat ik volgende winter ook weer buiten blijf zwemmen. Maar als de binnenbaden open zijn, wel iets minder vaak dan de drie keer dat ik nu buiten te vinden was. Het buiten zwemmen heeft mij tot nu toe door de coronacrisis heen gesleept en me psychisch redelijk stabiel gehouden. Kou doet iets met je en zwemmen zorgt voor een enorme ontspanning; volledig gefocust op jezelf en je gevoel kun je letterlijk alles van je af laten glijden.”

Slechts twee van de zeven triatleten zijn volledig naar het verwarmde buitenzwembad verhuisd.

Voor Robbert van Meulem was de vriesperiode het breekpunt. Hij zwemt sinds half februari in het buitenbad in Krommenie, maar is van plan als de watertemperatuur boven de acht graden uitkomt, weer buiten te gaan zwemmen. Tonny Bouman raakte half januari besmet met het coronavirus en moest daardoor noodgedwongen rust nemen. “Tot die tijd zwom ik nog buiten en ook mijn zwemvrienden zijn nog even doorgegaan. Maar toen de watertemperatuur tot drie graden zakte, is het er niet meer van gekomen. Inmiddels zwemmen we in een verwarmd buitenbad, maar ik heb wel voorgesteld om vanaf half april buiten de draad in de plas weer op te gaan pakken.”